Ο Θεός δεν παίζει ζάρια γιατί, απλά, δεν υπάρχει !
Αλλά, κι αν ακόμα υπήρχε, δεν θα είχε χάσει τα πούλια, οπότε μπορεί να έπαιζε τάβλι. Βέβαια ούτε τάβλι θα έπαιζε γιατί θα έφερνε ότι ζαριά ήθελε και θα κέρδιζε συνέχεια. Οπότε η περιβόητη παντοδυναμία Του θα του στερούσε τη χαρά του παιχνιδιού που βρίσκεται ακριβώς σ’ αυτό : στην απρόβλεπτη έκβαση.
Τέλος η παντογνωσία Του, θα του στερούσε τη δυνατότητα να παίξει παιχνίδια γνώσεων. Οπότε το μόνο που θα μπορούσε να παίξει είναι «τις κουμπάρες» παιχνίδι που ωστόσο απαιτεί τουλάχιστον δύο (κουμπάρες). Άρα ο Θεός, αν υπήρχε, δεν θα έπαιζε. Τι βαρετό ! Ειδικά όταν δεν έχεις πεπερασμένο χρόνο αλλά πρέπει να υπάρχεις αιώνια !