στο 31/05/2009 στο 8:08 μμ | Απάντηση Δον Κιχώτης
«…Ευτυχισμένοι καιροί κι αιώνες ευτυχισμένοι όχι γιατί το χρυσάφι μπορούσε κανείς να το μαζεύει εκείνους τους ευτυχισμένους καιρούς δίχως κανέναν κόπο , παρά γιατί τότε εκείνοι που ζούσαν σ αυτούς δεν ήξεραν τι πα να πουν οι δυο λέξεις « δικό μου « και «δικό σου». Όλα τα πραμματα ήταν εκείνη την εποχή κοινά…..
Η δικαιοσύνη έμενε μέσα στα δικά της σύνορα και δεν τολμούσαν ποτέ να την ταράξουν η να την καταπατήσουν η μεροληψία και το συμφέρον που σήμερα τόσο την εχθρεύονται, τη νοθεύουν και την εξευτελίζουν. Ο άγραφος νομός δεν είχε ακόμη παραδοθεί στην κρίση του δικαστή γιατί δεν είχανε τότε ποιον να δικάσουν κι ούτε λογο για να τον δικάσουν .Από την ανάγκη να πολεμήσει αυτό το κακό καθώς περνούσαν τα χρονιά και μεγάλωνε η κακοήθεια γεννηθήκαν τα τάγματα με τους πλανόδιους Ιππότες που υπερασπίζουν τις …..τις χείρες τα ορφανά και τους ανακγεμένους»
Μιχαήλ Θερβάντες ( όχι Τρεμόπουλος)
Δον Κιχώτης,
Τόμος πρώτος
Μετάφραση Κ.Καρθαίος, εκδόσεις Πατάκη, σελ 121
Πολυ με συγκινεις φιλε Κωστα
το ομορφο σκιτσο σου θα μπορουσε να γινει οντως λογοτυπος σε μπλουζακι με πολιτικο περιεχομενο
Να το εξελιξουμε
Επισης πολυ ομορφο θαταν ενα ειδος ΑντυΓουορχολικου πινακα με ολα τα χρωματα των κομματων
Συμβολισμος:
Υπαρχουν ανθρωποι με αξιες σε ολα τα κομματα
ασφυκτιουν και θελουν αν ελευθερωσουν τους κατατρεγμενους από την γκριζα εξουσια
Αφηνω την φαντασια σου να καλπασει στο δικο της Ροσιναντε
Η σκέψη μου πάντως επιλέγοντας τα χρώματα των ιπποτών δεν ήταν πολιτική παρά μόνο αισθητική (λόγω της έντονης αντίθεσης που κάνουν πράσινο και κόκκινο). Εξάλλου δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι με αξίες στα 2 μεγάλα κόμματα (που ασφυκτιούν κιόλας). Μπορεί να ακούγεται κάπως μηδενιστικό αυτό -ίσως και να είναι- αλλά από την άλλη δεν μπορώ να συλλάβω τη διαδικασία με την οποία ένας άνθρωπος με αξίες θα εντασσόταν σ’ αυτά.
Πιο πολύ το σκίτσο μου έχει να κάνει με το σχόλιο πάνω στη φιλία (οι φίλοι είναι μαζί ακόμα κι όταν ο «εχθρός» είναι φάντασμα) και βέβαια βόλευε και το λογοπαίγνιο με τους Χιώτες.
Ο συλλογισμος σου Κωστα ειναι σωστος
Ως προς την αρνηση αποδοχης καλων και ηθικων ανρθωπων που μπορεινα ειναι οπαδοι των δυο μεγαλων κομματων εγω ως ποιο ρομαντικος θελω να την βλεπω οντως μηδενιστικη Δινω ευκαιριες στους ανθρωπους
Θελω ομως τον πινακα με τους Δον Κιχιωτες να τον φτιαξεις και φυσικα να βρεθουμε με αυτην την ευκαιρια
Ο ανωνυμε μας βρηκες , ευτυχως γιατι ανησυχουσα Ανωνυμε με τις φιλες σου τις Λαμπαγιέτες
Παιδια την Παρασκευη πηγαμε οικογενειακως να δουμε την μεγαλη Ντι Ντι Μπριντζγουότερ
Μια θεα κυριολεκτικα Τελειωσε το μπιζαρισμα της με το amaising grαce, a capella , εκεινη τη στιγμη πιστεψα οτι οντως προσευχοταν και ο Θεος ηταν εκει και την ακουγε
Με τετοια φωνη βεβαια δεν θα μπορουσε να μην συγκρινηθει και αυτος
Ανώνυμε και Δον,
προφανώς τα περί μαντάμ Λαμπαγιέτ, είναι κάποιοι δικοί σας κώδικες επικοινωνίας τους οποίους δεν καταλαβαίνω μεν χαίρομαι όμως που νιώθετε άνετα να τους μοιράζεστε εδώ δε.
Δον,
ευχαρίστως να σου φτιάξω τον πίνακα, αν και στο λάδι (με το οποίο δουλεύω αποκλειστικά) η απόδοση θα είναι διαφορετική. Ίσως πιο έντονο το φως, πιο μυστηριακή διάθεση, πιο ανήσυχος ο ουρανός σίγουρα κτλ. Πάντως είναι ευχάριστη η πρόκληση.
Αν ξεκινάμε το μέτρημα απο αριστερά προς τα δεξιά, άρα ο κόκκινος Δον είναι πρώτος και ο πράσινος Δον δεύτερος, τότε πράγματι η επιλογή των χρωμάτων δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο αλλά …ποδοσφαιρικό.
Δεν διακρίνω όμως την οικολογική συνείδηση του δημιουργού καθότι το Μουλέν Γκρι δεν διευκρινίζεται αν κινείται με αιολική ενέργεια ή με μαζούτ.
Τέλος – μιλώντας πάντα με ποδοσφαιρικούς όρους – το μουλέν γκρι θα μπορούσε να συμβολίζει την κατάκτηση του τζάμπιονς λινκ!
Θα ελεγα οτι μου φτιαξατε τη μερα ολοι σας και μου αρεσει
Κατα τα λοιπα με θλιβει η καταντια του Ελληνα κολακα των βουλευτων και η ρουσφετολογικης φυσεως αθληση στην οποία εψουνε πιδοθει Δεν μπορειτε να φανταστειτε φιλοι μου τι γιενται στον εξω κοσμο
Ανωνημε μηπως εχεις διευθυνση στο immem ?
Σύντεχνε,
με τις συγκεκριμένες ενδεκάδες ούτε ο Δον Κιχώτης δε θα κυνηγούσε το τσάμπιονς λιγκ. Άσε που μετά από τη χθεσινή νίκη σας (επί ημών) δε θα τολμούσα να κάνω ποδοσφαιρικές νύξεις.
Το μουλέν κινείται με πατζαρόζουμο καθόσον «μουλέν ρουζ».
Ο Δον Κιχωτης δεν ασχολεται με στημενα παιχνιδια πια.
Το ποδοσφαιρο στην ευρωπη μου θυμιζει Γιουροβιζιον και στην Ελλαδα μου θυμιζει τα εξης α)εξετασεις μεσω ΑΣΕΠ ( αδιαβλητα ολα)
β) διορισμοι συμβασιουχων σε ΟΤΑ
γ) αναθεσεις δημοσιων εργων μεσω μειοδοτικου διαγωνισμου η αναθεση για την προμηεθια εξοπλισμου και αγαθων από το δημοσιο τομεα ητοι:Περνουν μέρος τρεις δικες μου εταριες για να παρει την αναθεση η μια εκ των τριων δικη μου Η Παιρνουν μερος τρεις διαγωνιζεομενοι πληρωνω τους δυο να μην δωσει δειγματα η να εχει εστω μια πλειμμελεια για να αναθεσουν σε μενα την προμηεθια προιοντων η υλικου.
Γεια σου Καραγκιοζο, Γεια σου Χατζατζαρη
Αγαπημένη μου,
πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή
να προβούμε σε ωμότητες
(«γιατί εγώ θα προβώ σε ψημενότητες;»
που έλεγε κι ο Ζήκος – Χατζηχρήστος)
Επιτέλους, πείτε μου: που και πότε δέρνουμε.
Α, ναι. Και ποιον;
Δε θα μετασχηματίσει τη θλίψη σας σε γέλιο (που μπορεί κιόλας…)
αλλά όπως και να το κάνουμε έχει καταντήσει αηδία κάποιοι να
αναλαμβάνουν μονίμως και μόνο την «πολιτική ευθύνη»…
στο 31/05/2009 στο 8:08 μμ | Απάντηση Δον Κιχώτης
«…Ευτυχισμένοι καιροί κι αιώνες ευτυχισμένοι όχι γιατί το χρυσάφι μπορούσε κανείς να το μαζεύει εκείνους τους ευτυχισμένους καιρούς δίχως κανέναν κόπο , παρά γιατί τότε εκείνοι που ζούσαν σ αυτούς δεν ήξεραν τι πα να πουν οι δυο λέξεις « δικό μου « και «δικό σου». Όλα τα πραμματα ήταν εκείνη την εποχή κοινά…..
Η δικαιοσύνη έμενε μέσα στα δικά της σύνορα και δεν τολμούσαν ποτέ να την ταράξουν η να την καταπατήσουν η μεροληψία και το συμφέρον που σήμερα τόσο την εχθρεύονται, τη νοθεύουν και την εξευτελίζουν. Ο άγραφος νομός δεν είχε ακόμη παραδοθεί στην κρίση του δικαστή γιατί δεν είχανε τότε ποιον να δικάσουν κι ούτε λογο για να τον δικάσουν .Από την ανάγκη να πολεμήσει αυτό το κακό καθώς περνούσαν τα χρονιά και μεγάλωνε η κακοήθεια γεννηθήκαν τα τάγματα με τους πλανόδιους Ιππότες που υπερασπίζουν τις …..τις χείρες τα ορφανά και τους ανακγεμένους»
Μιχαήλ Θερβάντες ( όχι Τρεμόπουλος)
Δον Κιχώτης,
Τόμος πρώτος
Μετάφραση Κ.Καρθαίος, εκδόσεις Πατάκη, σελ 121
Πολυ με συγκινεις φιλε Κωστα
το ομορφο σκιτσο σου θα μπορουσε να γινει οντως λογοτυπος σε μπλουζακι με πολιτικο περιεχομενο
Να το εξελιξουμε
Επισης πολυ ομορφο θαταν ενα ειδος ΑντυΓουορχολικου πινακα με ολα τα χρωματα των κομματων
Συμβολισμος:
Υπαρχουν ανθρωποι με αξιες σε ολα τα κομματα
ασφυκτιουν και θελουν αν ελευθερωσουν τους κατατρεγμενους από την γκριζα εξουσια
Αφηνω την φαντασια σου να καλπασει στο δικο της Ροσιναντε
Η σκέψη μου πάντως επιλέγοντας τα χρώματα των ιπποτών δεν ήταν πολιτική παρά μόνο αισθητική (λόγω της έντονης αντίθεσης που κάνουν πράσινο και κόκκινο). Εξάλλου δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άνθρωποι με αξίες στα 2 μεγάλα κόμματα (που ασφυκτιούν κιόλας). Μπορεί να ακούγεται κάπως μηδενιστικό αυτό -ίσως και να είναι- αλλά από την άλλη δεν μπορώ να συλλάβω τη διαδικασία με την οποία ένας άνθρωπος με αξίες θα εντασσόταν σ’ αυτά.
Πιο πολύ το σκίτσο μου έχει να κάνει με το σχόλιο πάνω στη φιλία (οι φίλοι είναι μαζί ακόμα κι όταν ο «εχθρός» είναι φάντασμα) και βέβαια βόλευε και το λογοπαίγνιο με τους Χιώτες.
Την Καλημέρα μου
Ποιός Δον Κιχώτης για τους οικείους μαντάμ Λαμπαγιέτ
Ο συλλογισμος σου Κωστα ειναι σωστος
Ως προς την αρνηση αποδοχης καλων και ηθικων ανρθωπων που μπορεινα ειναι οπαδοι των δυο μεγαλων κομματων εγω ως ποιο ρομαντικος θελω να την βλεπω οντως μηδενιστικη Δινω ευκαιριες στους ανθρωπους
Θελω ομως τον πινακα με τους Δον Κιχιωτες να τον φτιαξεις και φυσικα να βρεθουμε με αυτην την ευκαιρια
Ο ανωνυμε μας βρηκες , ευτυχως γιατι ανησυχουσα Ανωνυμε με τις φιλες σου τις Λαμπαγιέτες
Παιδια την Παρασκευη πηγαμε οικογενειακως να δουμε την μεγαλη Ντι Ντι Μπριντζγουότερ
Μια θεα κυριολεκτικα Τελειωσε το μπιζαρισμα της με το amaising grαce, a capella , εκεινη τη στιγμη πιστεψα οτι οντως προσευχοταν και ο Θεος ηταν εκει και την ακουγε
Με τετοια φωνη βεβαια δεν θα μπορουσε να μην συγκρινηθει και αυτος
Αφού συγκινήθηκες εσύ, κοτζάμ Θεός μπορούσε να μείνει ασυγκίνητος
Δον Κιχώτη μου?
Ανώνυμε και Δον,
προφανώς τα περί μαντάμ Λαμπαγιέτ, είναι κάποιοι δικοί σας κώδικες επικοινωνίας τους οποίους δεν καταλαβαίνω μεν χαίρομαι όμως που νιώθετε άνετα να τους μοιράζεστε εδώ δε.
Δον,
ευχαρίστως να σου φτιάξω τον πίνακα, αν και στο λάδι (με το οποίο δουλεύω αποκλειστικά) η απόδοση θα είναι διαφορετική. Ίσως πιο έντονο το φως, πιο μυστηριακή διάθεση, πιο ανήσυχος ο ουρανός σίγουρα κτλ. Πάντως είναι ευχάριστη η πρόκληση.
Αν ξεκινάμε το μέτρημα απο αριστερά προς τα δεξιά, άρα ο κόκκινος Δον είναι πρώτος και ο πράσινος Δον δεύτερος, τότε πράγματι η επιλογή των χρωμάτων δεν έχει πολιτικό υπόβαθρο αλλά …ποδοσφαιρικό.
Δεν διακρίνω όμως την οικολογική συνείδηση του δημιουργού καθότι το Μουλέν Γκρι δεν διευκρινίζεται αν κινείται με αιολική ενέργεια ή με μαζούτ.
Τέλος – μιλώντας πάντα με ποδοσφαιρικούς όρους – το μουλέν γκρι θα μπορούσε να συμβολίζει την κατάκτηση του τζάμπιονς λινκ!
χίλια συγνώμη φίλε Κτκούκ αλλά θά καταχραστώ τον χώρο σου για μία
ακόμα τζαζ αφιέρωση στον Δον Κιχώτη μας .
Θα ελεγα οτι μου φτιαξατε τη μερα ολοι σας και μου αρεσει
Κατα τα λοιπα με θλιβει η καταντια του Ελληνα κολακα των βουλευτων και η ρουσφετολογικης φυσεως αθληση στην οποία εψουνε πιδοθει Δεν μπορειτε να φανταστειτε φιλοι μου τι γιενται στον εξω κοσμο
Ανωνημε μηπως εχεις διευθυνση στο immem ?
Δε ξέρω καλά καλά τι είναι το immem μου ζητάς να έχω και διεύθυνση?
http://www.imeem.com
Σύντεχνε,
με τις συγκεκριμένες ενδεκάδες ούτε ο Δον Κιχώτης δε θα κυνηγούσε το τσάμπιονς λιγκ. Άσε που μετά από τη χθεσινή νίκη σας (επί ημών) δε θα τολμούσα να κάνω ποδοσφαιρικές νύξεις.
Το μουλέν κινείται με πατζαρόζουμο καθόσον «μουλέν ρουζ».
Ανώνυμε φίλε,
καμιά κατάχρηση δεν κάνεις. Ο χώρος είναι ανοιχτός και το κάπνισμα επιτρέπεται ελεύθερα (μη σου πω ότι επιβάλλεται καμιά φορά).
Ο Δον Κιχωτης δεν ασχολεται με στημενα παιχνιδια πια.
Το ποδοσφαιρο στην ευρωπη μου θυμιζει Γιουροβιζιον και στην Ελλαδα μου θυμιζει τα εξης α)εξετασεις μεσω ΑΣΕΠ ( αδιαβλητα ολα)
β) διορισμοι συμβασιουχων σε ΟΤΑ
γ) αναθεσεις δημοσιων εργων μεσω μειοδοτικου διαγωνισμου η αναθεση για την προμηεθια εξοπλισμου και αγαθων από το δημοσιο τομεα ητοι:Περνουν μέρος τρεις δικες μου εταριες για να παρει την αναθεση η μια εκ των τριων δικη μου Η Παιρνουν μερος τρεις διαγωνιζεομενοι πληρωνω τους δυο να μην δωσει δειγματα η να εχει εστω μια πλειμμελεια για να αναθεσουν σε μενα την προμηεθια προιοντων η υλικου.
Γεια σου Καραγκιοζο, Γεια σου Χατζατζαρη
γεια σας αγαπημένε
περνάω γιατί είμαι βέβαιη
πως θα μετασχηματίσετε
τη θλίψη μου
έστω προσωρινά
σε γέλιο
σας φιλώ
Αγαπημένη μου,
πρέπει επιτέλους κάποια στιγμή
να προβούμε σε ωμότητες
(«γιατί εγώ θα προβώ σε ψημενότητες;»
που έλεγε κι ο Ζήκος – Χατζηχρήστος)
Επιτέλους, πείτε μου: που και πότε δέρνουμε.
Α, ναι. Και ποιον;
Δε θα μετασχηματίσει τη θλίψη σας σε γέλιο (που μπορεί κιόλας…)
αλλά όπως και να το κάνουμε έχει καταντήσει αηδία κάποιοι να
αναλαμβάνουν μονίμως και μόνο την «πολιτική ευθύνη»…
Παρτε με κι εμενα με τον Ροσιναντε
Ειμαι και φτιαγμενος γιατι κηνυγαω λαμογιο με Γιουρομπανκ συμμαχο Αστα να πανε Γκανιαν η υποθεση
http://www.ellopos.gr/machina/thervantes.asp
τους προβληματισα φαινεται Το μπλογκ αυτο εχει σχεση με οτι βλεπαμε σ εκεινο του κου Γιανναρα ειμαι βεβαιος
Δον,
εκ πρώτης όψεως έτσι φαίνεται.
Θα μπω, θα δω και θα σου πω μόλις μπορέσω
Καλησπέρα